پیاده‌روی اربعین یکی از عجایب عالم هست که دارد اتفاق می‌افتد

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از خبرگزاری فارس ـ گروه مسجد و هیأت ـ امیرحسین کسایی: در ایام اربعین حسینی سخنرانان مذهبی و مادحین اهل بیت (ع) در مواکب مختلف طول مسیر نجف تا کربلا حضور پررنگ و برنامه‌‌های مختلف فرهنگی ـ مذهبی دارند. پیاده‌روی اربعین، این بزرگترین پیاده‌روی جهان، کم حکایت عجیب در دلش ندارد؛ ستون به ستون و موکب به موکبش یک روایت است و یک دنیا حرف. در این میان حجت‌الاسلام علی سعیدیان از کارشناسان مذهبی کشورمان با حضور در برنامه شمیم خبرگزاری فارس در صحن عقیله بنی‌هاشم در کربلای معلی با اشاره به مهمان‌نوازی‌های خالصانه عراقی‌ها در اربعین حسینی امسال همانند سال‌های گذشته،‌ از فلسفه زیارت اربعین و تأثیر تجمیع قلوب در تحقق ظهور سخن به میان آورد که مشروح آن را در ادامه می‌‌خوانیم:

اینجا همه چیز وجود دارد، از معرفت، احترام و ادب

حاج آقا بسیاری از افرادی که امروز تصویر و صدای ما را از کربلای معلی می‌شنوند شاید به نوعی جا مانده هستند و توفیق نشده که در این سفر حضور داشته باشند. برای آن‌ها بفرمایید که حال و هوای امسال اربعین چگونه است؟

در ابتدای بحث عرض کنم که پذیرایی که شیعیان عراقی انجام می‌دهند کاملاً از باب خلوص بدون کمک گرفتن از نهادهای دولتی عراق است. من افرادی را می شناسم که یک سال سختی و گرسنگی می‌کشند که مقدار کمی بتوانند به زائران اباعبدالله (ع) خدمت کنند. چرا که زندگی، سلامتیشان و هر آن چیزی که به عنوان مواهب دنیا محسوب می‌شود را با اعتماد، به این خدمت‌رسانی وابسته می‌دانند. اینجا همه چیز وجود دارد، از معرفت، احترام و ادب. 

اتفاقی که در هیچ کجای دنیا نمی‌افتد

این رسانه‌های غربی نگران هستند وقتی می‌بینند  ۲۰ تا ۳۰ میلیون انسان در این اربعین جمع می‌شوند، اتفاقی که در هیچ کجای دنیا نمی‌افتد. هیچ جایی شما نمی‌بینید برای یک ارزش واحد، ۲۰ تا ۳۰ میلیون نفر یک جا جمع شوند، عده‌ای که اگر ظرفیت بود، ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون می‌شد. جمعیتی که خودشان می آیند و خودشان هزینه می‌کنند که بگویند ما پای کار این آقا ایستاده‌ایم. پای کار این آقایی که مقابل ظالم ایستاد.

 نه اینجا کسی گرسنه هست نه تشنه و این معجزه ا‌ست؛ یعنی در یک شهر کوچکی به نام کربلا، ۲۰ میلیون انسان حضور دارند و این قطعاً مقدمه‌‌ای برای آمادگی حضور حجت‌ بن حسن (ع) خواهد بود

این پیاده‌روی اربعین تن و بدن رسانه‌های غربی را به لرزه در می‌آورد و بعد می‌آیند دروغ می‌گویند. من الان با انصاف حرف می‌زنم. خدا می‌داند من این حرف‌ها را از سر تعصب نمی‌گویم. من ایرانی هستم، عراقی نیستم، ولی مردم عراق کم نگذاشتند، احترام گذاشتند، حرمت گذاشتند. چیزی در خاک عراق ما کم نداریم.

یک مقدار ناهماهنگی‌های ورودی مرز ایران وجود داشت که این باید زودتر تدبیر می‌شد و إن‌شاءالله برای سال‌های بعد رفع شود. ولی اینکه بخواهیم بگوییم اینها گرسنه‌اند، نه اینطور نیست. اگر کسی اینطور می‌گوید باید بداند نه اینجا کسی گرسنه هست نه تشنه و این معجزه ا‌ست؛ یعنی در یک شهر کوچکی به نام کربلا، ۲۰ میلیون انسان حضور دارند و این قطعاً مقدمه‌‌ای برای آمادگی حضور حجت‌ بن حسن (ع) خواهد بود.

هیچ کس جا نمانده است

حاج آقا شما حضور مردم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

شما فرمودید جا مانده! هیچ کس جا نمانده است. یک چیزی بگویم، وقتی امام حسین (ع) می‌بیند من نوعی خیلی گناهکارم، خیلی خطا وجود من را فرا گرفته، ظلمات نفسانیم زیاده شده، می‌طلبد و می‌گوید: این دیگر از راه دور کاری برایش بر نمی‌آید، باید او را نزدیک خودم بیاورم. مردم ایران شما پاک هستید، همین که قلبتان به کربلا متصل شود، همین که حس می‌کنید جامانده‌اید، همین که قلوب شما با امام حسین (ع) است، همین زیارت است، زیارت شما هم قبول باشد. 

در واقعه کربلا، یکسری افراد خودشان به امام حسین (ع) پیوستند، یک عده ای را هم امام حسین (ع) به دنبال آن‌ها رفتند مانند زهیر بن قین بجلی. در روز کربلا، ۲ برادر در لشکر عمر به سعد به نام‌های حلاس و نعمان بودند که با دعوت امام حسین (ع) به لشکر او پیوستند و الان جزو شهدای کربلا هستند.

گفتند: با مردم کاری ندارد! امام فرمود: تکذیبش کنید

حاج آقا یک مقدار برای ما توضیح دهید اصلاً فلسفه این زیارت اربعین چیست؟ اینکه امام عسکری (ع) می‌فرمایند یکی از نشانه‌های مومن زیارت اربعین است، دلیلش چیست؟

یک بخش مهمی از روایات‌هایمان تعبیر دین‌داری به رحم، مروت، بذل، بخشش، همگرایی، هم‌افزایی و غیره است. در روایت داریم به امام صادق (ع) گفتند: آقا شیعه‌ای داریم نماز می‌خواند، روزه می‌گیرد، بسیار هم ذکر می‌گوید. امام فرمود: با مردم چطور رفتار می‌کند، هوای مردم را دارد؟ گفتند: با مردم کاری ندارد! امام فرمود: تکذیبش کنید، شیعه ما نیست. در تشرفات در محضر ولی الله اعظم بیان شده که غالباً حضرت به یک نکته تأکید کردند: چرا هوای همدیگر را ندارید و چرا خانواده‌‌ها به هم نمی‌رسند.

یکی از پیش زمینه‌های مهم ظهور مسأله تجمیع قلوب است

ببینید یکی از پیش زمینه‌های مهم ظهور مسأله تجمیع قلوب است. وقتی مهر و مهربانی در جامعه پراکنده شود، یعنی من آماده‌ هستم فداکاری کنم. بله! در سرداب سامرا زیارت‌نامه‌‌ای دارد که آنجا می‌گوییم: «وَعَلَیْکَ إِلّا مُتَّکَلاً وَمُعْتَمَداً، وَ لِظُهُورِکَ إِلّا مُتَوَقَّعاً وَمُنْتَظَراً وَ لِجِهادِی بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَرَقَّباً؛ فَأَبْذُلُ نَفْسِی وَمالِی وَوَلَدِی وَأَهْلِی وَجَمِیعَ مَا خَوَّلَنِی رَبِّی بَیْنَ یَدَیْکَ وَالتَّصَرُّفَ بَیْنَ أَمْرِکَ وَنَهْیِکَ»؛  من با شما و خانواده‌ام یک عهدی بستم که مالم، زندگی‌ام، نفسم، نفسم خانواده‌ام و هر چه خدا به من داده است، برای شما باشد. چرا؟! چون آن‌ بزرگواران هم همین طور بودند؛ یعنی این رفاقت ما با اهل بیت (ع)  دو طرفه است. آن‌ها اول هزینه کردند. ما در اربعین می‌آییم تجمیع می‌شویم و یک اعلام آمادگی می‌کنیم.

پیاده‌روی اربعین یکی از عجایب عالم هست که دارد اتفاق می‌افتد

حجت بن حسن (عج)؛ عراقی، ایرانی، بحرینی، عربستانی، پاکستانی، افغانستانی، اروپایی و آمریکایی ندارد. آقا ببینید ما دور هم جمع هستیم، شما اگر تشریف بیاورید، ما اینجا از خودمان می‌گذریم، از راحتی خودمان می‌گذریم. قرار است اعلام کنیم که آقا ما به این اندازه إن‌شاءلله آماده هستیم و این یکی از عجایب عالم هست که دارد اتفاق می‌افتد. شما کجا دیدید که هر سال یک هچنین جمعیتی در یک کشوری با زیرساخت‌های ضعیف و جنگ زده‌، بدون هیچ مشکلی به کشور خودشان برگردند.

فلسفه اربعین این است که گذشت و ایثار داشته باشی

این تجمیع قلوب مستلزم آن نیست که فرهنگ اربعینی را در طول سال داشته باشیم؟

ببینید فرهنگ اربعین، فرهنگ گذشت و ایثار است. خدا شهید دیالمه را رحمت کند. استادشان یک مسابقه‌ای در کلاس گذاشت و گفت: هر کس بتواند به من قول بدهد مثلاً ۴۰ روز دروغ نگوید، من نمره‌اش را می‌دهم. شهید دیالمه گفت: من قول می‌دهم.  فردای آن روز پیش استادش برگشت، استاد گفت: ما دیروز با هم قرار گذاشتیم و امروز برگشتی؟ گفت: حقیقتش وقتی به نماز ایستادم و به آیه «اِیّاکَ نَعبُدُ» رسیدم که خدا تنها تو را می‌پسندم، دیدم من خیلی چیزها را می‌پسندم، ممکن است پول بپرستم، ممکن است دنیا بپرستم و هزاران چیز دیگر.

فلسفه اربعین این است که گذشت و ایثار داشته باشی، همانی که به حضورتان می‌آیند یا به پای زوار امام حسین (ع) می‌افتند و رسیدگی می‌کنند همان کسانی که به زوار اربعین غذا می‌دهند، بسیاری از این افراد پزشک هستند. مردم فکر نکنند اینها ندارند ، بلکه این‌ها سخاوتمندان هستند. من بسیاری از این افراد را می‌شناسم که پزشک، تاجر و ثروتمند هستند. آن‌‌ها آمدند تا بگویند فرهنگ اربعین، فرهنگ گذشت، ایثار و ادب است.

 زینت امام حسینی باشید

آن چیزی که اربعین عزیز ما از ما خواسته است، این است که اگر با این هدف قدم بر می‌دارید ثمره آن در زندگی ادامه داشته باشد، اینکه فقط به اربعین بیاییم و زیارتی کرده باشیم و بعد برگردیم و تکبر داشته باشیم، دلسوز مردم نباشیم، این زیارت اربعین، مطلوب اهل بیت (ع) نیست.

وقتی به زیارت کربلا می‌آییم و مقابل امام می‌ایستیم، می‌گوییم: «السلام علیک یا رحمة الله الواسعة و یا باب نجاة الاُمة»، آیا این رحمت واسعه الهی مختص امام است؟ من نباید به درد مردم بخورم؟ در ایام اربعین که یک تمرین برای زائران است، تا سال دیگر من نباید دلسوز دیگران باشم؟ اینکه می‌گویند زینت امام حسینی باشید؛ یعنی بالاخره صفت‌های مثل او را داشته باشیم.

بدانم که امامم از من چه می‌خواهد

در این اربعین حسینی چه توشه‌ای از امام حسین (ع) بخواهیم؟

عرضم به محضرتان که همیشه می‌گویم: آقا از شما دورم، از شما که می‌گویم از حرم شما نه! بلکه من الان کنار حرم شما هستم، اما از آن مطلوب و خواسته‌های شما دور هستم. باید بگویم: یا آقا امام حسین! یک ذره اراده مرا تقویت کن، بدانم که امامم از من چه می‌خواهد. مطلوب امام من چیست. به یک عارفی گفتند: چه می‌خواهی؟ گفت: «اُرِیْدُ اَنْ لَا اُرِیْدُ»؛ می‌خواهم به جایی برسم که هیچ نخواهم. بنابراین می‌خواهم به جایی برسم که شما می‌خواهید بشود. نه آنچه که من می‌خواهم. منتها این زحمت می‌خواهد، یعنی حداقل باید مطالعه دینی‌ داشته باشیم.

مطلوب اهل بیت (ع) در این روایت است: «اللَّهَ (تَبَارَکَ وَ تَعَالَی) لَا یَنْظُرُ إِلَی صُوَرِکُمْ وَ لَا إِلَی أَمْوَالِکُمْ وَ لَکِنْ یَنْظُرُ إِلَی قُلُوبِکُمْ وَ أَعْمَالِکُمْ»؛ خداوند به شکل شما و اموال شما نگاه نمی‌کند، بلکه به دل‌ها و اعمال شما توجه می‌کند. قطعاً دوری از اهل بیت (ع) با ایجاد این صفات، رفع و دفع می‌شود.